Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Εγκαταλείπω...;;!!

   Τον τελευταίο καιρό ακούω συνέχεια τη φράση  ''θα φύγω από την Ελλάδα, θα πάω εξωτερικό για καλύτερη ποιότητα ζωής, θα φροντίσω στο εξωτερικό για το καλύτερο μέλλον των παιδιών μου, εδώ δεν υπάρχει μέλλον''
   Δεν σας κρύβω, λοιπόν, πως μπήκα και εγώ στον πειρασμό να πακετάρω βαλίτσες, να πάρω διαβατήρια και να φύγω για άλλη γη, άλλα μέρη.
   Κουράστηκα να ακούω για την φτώχεια, τη μείωση μισθών, την κακή πρόνοια, την κακή υγεία κ.ο.κ... και το κακό είναι πως όλα αυτά θα πάρουν χρόνια για να επανέλθουν (αν επανέλθουν) σε μια σχετικά ικανοποιητική κατάσταση.
   Κουράστηκα να ακούω για απεργίες, πορείες και διαδηλώσεις που καταλήγουν σε δακρυγόνα και τραυματίες.  Βαρέθηκα να ακούω για αυτό τον πολύπαθο λαό, τον λαό που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και της δημοκρατίας, να ταλαιπωρείται καθημερινά και να διαβάλλεται από ξένους αλλά και ντόπιους.. κάποιες φορές.
   Βαρέθηκα να βλέπω τους σημερινούς Έλληνες που κληρονόμησαν τον Πλάτωνα, το Σωκράτη, τον Αισχύλο και τόσους άλλους, με μεγαλείο ψυχής, γνώσης και καλλιέργεια πνεύματος, να χαρακτηρίζονται λαμόγια, κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες...
   Και ξέρετε κάτι; όσο πιο πολύ εκνευρίζομαι και φουντώνω (τα χάπια μου!) τόσο πιο πολύ τελικά πεισμώνω.  Όχι!! δεν θα τους κάνω το χατίρι να εγκαταλείψω το πλοίο.  Αυτό το πλοίο έχει όλα τα προσόντα για να μην βουλιάξει.  Έχει όλο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον για να επιπλεύσει και να φτάσει ασφαλές στη στεριά.  
   Τουλάχιστον οι Έλληνες δεν χαρακτηρίστηκαν ποτέ λιγόψυχοι!  Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!  γιατί  δεν θα αντέξω να δω επιγραφή: Mercels Parthenon!!!
                                                                                                                                                                                       
                                                                                                                                                                                                   ΠΑΝΔΑΙΜΩΝ      

Τα αγαπημένα παιχνίδια των σχολικών μας χρόνων


Τα αγαπημένα παιχνίδια των σχολικών μας χρόνων (1)
Πριν από λίγο καιρό, θυμηθήκαμε μαζί σας τα 20 καλύτερα παιχνίδια του τελευταίου αιώνα. Αυτά που κυκλοφόρησαν στο εμπόριο και μας έκαναν παρέα στον ύπνο μας ή στις ανέμελες στιγμές στο σπίτι. Θα ήταν, όμως, αδικία για τις παιδικές μας αναμνήσεις αν δεν πράτταμε το αντίστοιχο για όσα παιχνίδια σκαρώναμε με την παρέα στο διάλειμμα του σχολείου ή σε κάποιο πάρκο στον «ελεύθερο χρόνο» μας –τότε που δεν γνωρίζαμε ότι είχαμε μόνο τέτοιον.
Πάρτε θέση ξανά στα –αξίας ανεκτίμητης, όπως θα έλεγε και η διαφήμιση- «παιχνίδια της αυλής», έστω και ως ανάμνηση ή ως θεατές των δικών σας παιδιών που τα αναβιώνουν, και πείτε μας ποιο ήταν το δικό σας αγαπημένο.
  • Κρυφτό
Τα αγαπημένα παιχνίδια των σχολικών μας χρόνων (2)
«Πέντε, δέκα-δεκαπέντε…» Μία από τις λίγες εκδοχές των μαθηματικών που έχουν εντυπωθεί ευχάριστα στη μνήμη μας είναι αυτή του μετρήματος στο δέντρο, για τον άτυχο που «τα φυλούσε» στο κρυφτό. Ακόμη πιο ευχάριστο γινόταν όταν κατέληγε στο «φτου ξελευθερία», οπότε όλοι ανανέωναν το ραντεβού τους με τις κρυψώνες τους και ο… άτυχος το ραντεβού του με το μέτρημα και το δέντρο.

20 πράγματα πιο θανατηφόρα από τους καρχαρίες!


20 πράγματα πιο θανατηφόρα από τους καρχαρίες! (4)
Όσοι είδατε τη γνωστή ταινία του Steven Spielberg, Jaws, σίγουρα θα κάνατε πολύ καιρό να μπείτε στη θάλασσα και ίσως να σας στοίχειωναν εφιάλτες με πρωταγωνιστές απειλητικούς καρχαρίες με κοφτερά σαγόνια! Όμως, όσο απίστευτο και αν φαίνεται αυτό, υπάρχουν αρκετά πράγματα πιο θανατηφόρα και επικίνδυνα από έναν πεινασμένο καρχαρία.
Από την παχυσαρκία για παράδειγμα, χάνουν τη ζωή τους 30.000 άτομα ετησίως.